نشانه بی نشان

مدتی ست که برای کارهای عمرانی ، مسیر اتوبوس تغییر کرده است و من هم بی حواس.....

حرم

دیشب دوباره حرم، با همان هق هق همیشگی، تا زانو خم،از غم.... سر پا می شدم باز، به دنبال گنبد حرم و باز هم خم ، از غم

....

خواب همیشگی من .... افسوس از این بیداری و خوشحال از آن خواب

****

عکس نوشت:

حرم دیده ام اما نرفته ام. پس تصویر ندارم گرچه....

و فاطمیه ای که گذشت .....

هو الحق

و فاطمیه ای که گذشت ....

دیگران شاید بگویند ( که حتما هم می گویند) ما همیشه در حال روضه و عزاداری هستیم و گریه .... بی خبر از آنکه بدانند ما رزق خود را از همین سیاه پوشی ها می گیریم.

و فاطمیه ای که گذشت ....

میان روضه ها به این فکر می کردم که اگر مادر حرم داشت، تا به حال چه بی حرمتی ها که نمی شد به ایشان (البته می دانم ما نمرده ایم) ..... چه جسارت ها..... وقتی که زینب هنوز هم طعم اسارت می چشد، به سبب همان حقد و کینه ها* که همیشه به فرزندان علی و آل محمد دارند .... و بمیرند از این حسادت ها و حقد ها و کینه ها....

و فاطمیه ای که گذشت ....

امسال اولین سالی بود که تنها برای خود مادر گریستم.... خود خود مادر

و فاطمیه ای که گذشت ....

عجیب خو گرفته ام با روسری و مشکی اش،دل نمی کند، دل از رنگ مشکی اش

و فاطمیه ای که گذشت ....

باز هم گمنام ها آمدند و اتمام حجت اند با مردم فریب خورده ی این زمان.... ای دریغ از تنهایی های بی امان 

و عید ....

هوای بی هوا

بسم او

به حالی که دچاری، به یاد   آوری، به نبود ها، به غصه خوردن، به بغض بغ کرده، تلنگر یک خواب، ماندگاری یک دستخط، به تکرار و مکررات، به تاریخ امروز در سال گذشته.........

.

.

.

یعنی دلتنگ ای

روز....

یا خالق کل شیء

و اینکه نمی دونم چرا انقدددددر از روز تولد بیزارم.... 

یعنی از خلق خودم ناراضی ام؟

****

همه همیشه عکس رفتار می کنن......... 

تهران

یا حی و یا قیوم

از ب بسم الله نوشتم و به ت تو رسیدم

تو که ما را شرمنده ی ه همه کرده ای، تو که بصیرت ت را به ع عامی بودن فروخته ای.....

مرکز رویداد ها و تحولات تاریخی، امروز سیاه ترین مهرهای شناسنامه دارانی

تو باید ذوب آبروها و خون های ریخته شده باشی نه حلقه به درب انانی که نمی خواهند ت

تو را میدان ژاله ها خواستند و کفن پوشان ورامین ....

حال به بعد خون می کند دل را و دل امام زمانم ت تکبیر های نماز جمعه ات .......

تو تکبیر می گویی او خون می خورد خون گریه می کند نه از برای خودش که برای ت توست چون معصومی برای هدایت امت ش

تهران تو ما را شرمنده ی شهدای دست بسته ی میدان بهارستان کردی ....

کوچه میدان های شهدای هسته ای باید به نام های برجام نافرجام شود....

تهران تهران تهران 

اهل توام و از تو نه......

ت تو  تاوان می شود برای ما

روز ع عاشورا کم بود که فاطمیه هم ..... 

به این فکر می کنم که چگونه جبران شوی .....

به لبو فروشی و بی شناسنامه ای یا به عقب ماندگی سیاسی........

خدا کند هر چه باشد به دست های بسته و پهلوی شکسته ختم نشوی...... 

سکوت

بسم الله الرحمن الرحیم

حم (آیه 1 سوره شوری)

خدمت مراجع تقلید، روحانیون و طلاب

در آستانه 37 مین سالگرد پیروزی انقلابی هستیم که صاحبانش پابرهنه ها و ملت رنج کشیده بودند، روشنگران راهش علما و مراجع به رهبری امام خمینی ره  که امروزه دلواپسان و تندروها لقب گرفته اند.

در طول تاریخ این سرزمین همواره مبلغان دین، روحانیون هادیان ملت بودند، آنهایی که ظلم و ستم را نپذیرفتند و در مبارزه با جدایی دین از سیاست، شهادت رزق ابدی شان شد.

نه تنها امروز بلکه در این 37 سال، انقلاب شاهد نفوذی گری تفکرات گروه ها و احزاب لیبرال، سکولار و دموکرات و ... بوده و بعضا راه برخی سیاست مداران... که امروز بیش از پیش آشکار است.

گرچه از سوی برخی از شما پاسخ هایی درخور به این نفوذی گری ها داده شده اما برای عام حال امروز شما سکوت است.

ما نامه های شخصی و تذکرات پشت پرده نمی خواهیم.... فانوس داران ی می خواهیم که حرف را صریح بزنند،(رسا بگید روشن بگید مبین بگید***)آنطور که هست.

ما سکوت ها دیده ایم .....

از نظام بانکی و بورس که ربا و قمار است تا فریاد سکولارها و جدایی دین از سیاست......

از تحریف عاشورا تا تمسخر مر قانون به مر سلیقه.....

آشکارا ماجرای حکمیت علی را علم کرده اند که به شورای رهبری امروز برسند.....

از حذف شعارهای انقلاب تا تعلیق چرخ دانشمندان به اسم چرخ مردم به کام فرانسه و انگلیس و آلمان.....

براستی بار انقلاب ایران و منطقه بر دوش یک علمدار است و بس؟!!!

چه می کنید ؟ آیا به لباس مقدس تان ایمان ندارید؟!! و راهی که رفته اید .... پس چرا روحانیون نماها را رسوا نمی کنید؟! تا به کجا برای حفظ ابروی چند نفر، کشور زمین بخورد؟!!!

روشنگری ها مختص محافل و مجالس است که کم است و کم است و باز هم کم است.

ما مدرس ها و نواب ها را مکرر تکرار می کنیم و سکوت نمی کنیم ....

بدانند بعضی ها، حیای این روزهای ما سکوت نیست، آماده باش و کفن پوشیم که خونمان را فرش خیابان ها  کنیم.

سلام و درود خدا به امام عصرمان، امام خمینی ره و نایب بر حقشان ....

***

و باز دوباره بشنوید این عمار را

سنگر افسر جنگ.....

با بسم رب شهدا
...
دوباره نون و قلم و بار سنگین هم و غم، و شکافاندن کلاف فتنه
به یاری خدا و شهدا
و امام حی و حاضر ما
.
.
.
.
.
بازدید هایی که به 1414 رسیده
امید است قلم بچرخد به نگاه 14 معصوم

حی علی العزا

اعوذ بالله من الکرب و البلا

سلام بر ارباب عشق 

حسین

وعلمدارش

عباس

و بر شاهد کربلا

زینب

.

.

.

سلام بر محرم

شب هفتم :

محرم امسال 

انگاری

هر شب، شب عاشوراست 

ول وله ای بر پاست 

علمدار

انا لله و انا الیه راجعون

...

هنوز صداش توی گوشمه..... خنده هاش .....

برای پاییز امسال نقشه ها کشیده بودم ....‌ اما .....

به قول مادر خدا زد رو دست ما.....

رفتن ناگهانی دایی عباس همه ی ما رو به شوک بزرگی دچار کرده

مردی که بزرگ مرد بود و متواضع، گره از کارت باز می کرد بیش از توانش، که به قول بابا بزرگ مادر بزرگ همه کس آنها بود .......

کمر بابا و مادر بزرگ خم شد، امید خواهرها ........

برا پاییز نقشه ها داشتم ، خدا رو دست همه ی ما زد ....

.

.

.

اولین پاییز بدون دایی عباس

ده روزه که دایی عباس رفته

برای دایی مهربان م فاتحه ای بخوانید