سحر آخر

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَدْعُوهُ فَیُجِیبُنِی وَ إِنْ کُنْتُ بَطِیئا حِینَ یَدْعُونِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی وَ إِنْ کُنْتُ بَخِیلا حِینَ یَسْتَقْرِضُنِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أُنَادِیهِ کُلَّمَا شِئْتُ لِحَاجَتِی وَ أَخْلُو بِهِ حَیْثُ شِئْتُ لِسِرِّی بِغَیْرِ شَفِیعٍ فَیَقْضِی لِی حَاجَتِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا أَدْعُو غَیْرَهُ وَ لَوْ دَعَوْتُ غَیْرَهُ لَمْ یَسْتَجِبْ لِی دُعَائِی 

کدوم قسمت دعای ابوحمزه رو نخونم که وصف حالم نباشه

وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لا أَرْجُو غَیْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَیْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَکَلَنِی إِلَیْهِ فَأَکْرَمَنِی وَ لَمْ یَکِلْنِی إِلَى النَّاسِ فَیُهِینُونِی

اگر عاشق شوی و اوهم نظری کند شاید مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری را نوشتی...

براستی که عاشق بوده آنکه دعای ابوحمزه را حک کرده

خدایا یک سحر دیگر به ما ارزانی داشتی که جامانده ای چون من، شاید برسد به درگاه عفو و کرم رمضانت، به توبه و روایی نیازهایم، به همین نگاه امشبت

*******

آمدن عید اگرچه شیرین است، اما این عید تنها عیدی ست که با دلتنگی ست، دلتنگ ماه حی و ناظر بر مهمانانش، بر خوبان و توبه کنندگانش، بر نگاه های پر رئوف پروردگارش 

به یاد بهترین مجری سحر های خدا، که عجیب حالمان با بودنش خدایی بود، که هر جا هست خدا نگاه دارش