و هو رب العرش العظیم
و البته که باید بالای سرایرانی چماق باشد ....
و البته جواب هم می دهد آن هم چه جوابی : نه تحریم نه ذلت مذاکره با عزت
و البته که بعضی ها کر شده بودند و نشنیدند ....
22 بهمن 1393 درس عبرتی شد برای همه پرسی ....
آن جناب رئیس جمهوری که دم از رشد اقتصادی می زد، به گمانم در این مملکت زندگی نمی کند...
شرکت های خصوصی مثل همیشه سفارش کار ندارند
کارکنان فولاد مبارکه به علت دیرکرد حقوقشان تحصن کردند
تولیدات داخلی خوابیده
چغندر های قند از کشاورزان می گیرند و شکر وارد می کنند
و قص علی هذا
اصلا برای این مملکت نیست، آخر می گوید: از زمانی که مذاکره را آغاز کرده ایم تحریم ها لغو شده اند ...
ایشان از یاد برده اند همه ی توهین ها و تحقیر های واشنگتن و لندن و فرانسه پاییز سال گذشته را ...
آقای روحانی مردم هر چه باشند، کور و کر و نادان که نیستند ...
نمی دانم چه شد آخرش جوش آورد.... نمی دانم ... اصلا ....