یا الله
پیام شهدای امروز هم به مسئولین بود.......
مثل پیام عید، مثل پیام حرم امام در ۱۵ خرداد
با دسته بسته هم ایستاده ایم، شما با دست باز پای پذیرش خفت ها می روید؟
یا الله
پیام شهدای امروز هم به مسئولین بود.......
مثل پیام عید، مثل پیام حرم امام در ۱۵ خرداد
با دسته بسته هم ایستاده ایم، شما با دست باز پای پذیرش خفت ها می روید؟
.
متفکران عزیز
پست قبل رو بخونید
نظر بذارین
به خدا که مهمه .... هم نظر شما هم فکر شما هم نتیجه گیری من
اللهم انی اعوذ بک من علم لا ینفع
بحث داغ کنکور ، عجیب بت شده برای همه ی ما.......
فکر می کنیم زندگی همه ش مدرک و دانشگاه رفتنه، نه علمی یادگرفتن و از ش استفاده کردن
چندتا مورد هست که دوست دارم همه بهش فکر کنن، بی تفاوت نباشین
۱. هدف از دانشگاه رفتن چیه؟
۲. می خوای بری سر کار، کارت چقدر مربوطه؟
۳. می خوای پیشرفت علمی داشته باشی، چه اندازه علم دنیا رو کامل کردی یا متزلزل کردی و رد کردی؟
۴. ته ته این همه مثلا علم و دانش چی می خواد بشه، اخرش اون دنیاس دیگه، چی کار برای اخرتت می کنه؟ چقدر تاثیر داره .....؟
۵. تا حالا فکر کردی برای چی به دنیا اومدی؟ به گردنت ایا مسئولیتی هست؟ با کنکور چقدر سنگینتر می شه چقدر نمی شه؟
از همه ی اینها بگذریم، درد عظیم تری هم هست :
دانشجویی که از شهر دیگه ای برای تحصیل به شهر یا استان دیگه می ره و ادامه تحصیل می ده و بهترین نتیجه رو کسب می کنه و چه عالی، اما هرگز به شهر خودش بر نمی گرده، در چندین مکان بصورت نیمه وقت مشغوله در دانشگاهی مدرس و در موسسات کنکور مشغوله و اصلا انگار نه انگار که شهر خودش به خودش نیاز داره........
راستی به این موضوع فکر میکنیم که هر کدوم از ماهایی که دانشگاه رفتیم جای یک نفری رو گرفتیم که نتونسته بیاد دانشگاه؟ فردا ما از این موقعیت چطور استفاده می کنیم؟
یا به این موضوع فکر کردیم که شهر خودمون به خودمون چقدر نیاز داره ؟ جای چند نفر رو در شهر تحصیلی پر کردیم که به کار نیاز دارن اما با وجود ما نمی تونن مشغول شن؟
من بارها گفتم و باز هم می گم، مطمئنم روز قیامت از من سوال می کنن که دانشگاه رفتی ؟چرا ؟چه کردی کدوم بار رو از دوش بنده ای برداشتی.......
حالا هی به عشق تهران درس بخونید.....مسئولیتتون سخت تره......
جامعه رو ما با تفکراتمون می سازیم.... اگه بد ،پس تفکراتمون غلطه
کنکور بت بزرگ رو با تبر تفکر بشکونید
یا حی و یا قیوم
وقتی کلیدها هم نمی توانند قفل های مذاکرات را باز کنند ،شکست مذاکرات به دنبال یک مقصر می گردد.
مقصر همان هایی هستند که مذاکره و رابطه با آمریکا را خواهان بودند، یعنی کف جامعه........
در نتیجه اوضاع این می شود که می بینید:
قطع بنزین سهمیه ای( همان بنزینی که یکسال عید، بیشتر از سهمیه در کارت های تان ریخته شد)
حذف یارانه کم درآمدها
گران شدن ناگهانی حامل های انرژی
و .......
و همه ی این فشارها برای کف جامعه ای ست که باید در ادامه راه مذاکرات ، به اجبار راضی بمانند.
.
.
.
.
از ما گفتن بود از مردم خوبمان شنیدن.... یکروزی هم خیلی معیارهای انتخاب یک رئیس جمهور را گفتیم کسی گوش نکرد
به قول یک عزیزی که می گفت: آدم برای فرزندش ۱۰۰ روزه هم نمی تواتد عروسی بگیرد چه رسد به حل مشکلات اقتصادی یک جامعه